Dichter van mijn huwelijksreis ...
als ik kijk naar de heldere hemel,
en de vonken gaan licht,
het dragen van de nostalgie,
liefde en kussen in een roedel,
breken een deel van mijn ziel,
mijn ogen en zet vloeistoffen.
Dichter van mijn huwelijksreis ...
wekken jaloezie in mijn ogen,
als je in de vroege ochtend,
het vangen van mijn sterren,
die zag ik eerst in de nacht van waanzin,
grind op je borst mijn mond.
Nu dat een fata morgana te komen,
laat me liefde je eerst,
laat verlichten de gedachte,
mijn zuchten verdronken
en arróllame van hekserij,
met het gewicht van je warme jas!
Ross.d.d.
No hay comentarios:
Publicar un comentario